สัญญาลมๆ ที่บอกจะกลับมาหา
ให้รอในอีกไม่ช้าเกินไป
เริ่มชินชาจนไม่แน่ใจ
ยังรักกันหรือเปล่า
ร่ำลากันไปก็ยังดีกว่าวันนี้
ฉันทำได้เพียงแค่หวังลำพัง
คิดเอาเองว่าเธอนั้นยัง
คิดถึงกันอยู่ใช่ไหม
เก็บไว้คนเดียวเสมอ
ความลับที่อยู่ในใจ
เข้มแข็งทั้งที่ทนไม่ไหว
สุดท้ายกลั้นอารมณ์ไม่ได้
ที่เสียนํ้าตาอย่างนี้
คงไม่มีใครได้ยิน
แค่ร้องพอทำให้ใจเริ่มชิน
ให้รู้ตัวเองว่ารอเพื่อใคร ที่เขาคงไม่มา
แค่ลมเบาๆ ไม่อาจพัดเป่าให้หนาว
แต่พอทำให้ปวดร้าวแค่ไหน
ถ้าเธอไม่เคยคิดจะจริงจัง
ก็อย่าทำให้ฉันต้องผูกรั้งเลยด้วยคำสัญญา
เก็บไว้คนเดียวเสมอ
ความลับที่อยู่ในใจ
เข้มแข็งทั้งที่ทนไม่ไหว
สุดท้ายกลั้นอารมณ์ไม่ได้
ที่เสียนํ้าตาอย่างนี้
คงไม่มีใครได้ยิน
แค่ร้องพอทำให้ใจเริ่มชิน
ให้รู้ตัวเองว่ารอเพื่อใคร ที่เขาคงไม่มา
เก็บไว้คนเดียวเสมอ
ความลับที่อยู่ในใจ
เข้มแข็งทั้งที่ทนไม่ไหว
สุดท้ายกลั้นอารมณ์ไม่ได้
ที่เสียนํ้าตาอย่างนี้
คงไม่มีใครได้ยิน
แค่ร้องพอทำให้ใจเริ่มชิน
ให้รู้ตัวเองว่ารอเพื่อใคร ที่เขาคงไม่มา